Willemijn - Oprichtster Wanicare

Wauw, wat een omgeving, wat een natuur, wat veel bijzondere en mooie dieren en wat een motivatie om ervoor te zorgen dat deze dieren het zo goed mogelijk hebben. Op zo’n ongeveer 8 uur rijden van Jakarta, aan de rand van de jungle is stichting Wanicare gevestigd. Wanicare is een Nederlandse stichting die zich bezig houdt met het ondersteunen van het Cikananga wildlife rescue center. Na een lange trip vanuit Jakarta werden we opgevangen door oprichtster Willemijn en haar partner Roel. 

Cikananga wildlife rescue center

Het park wordt voor een groot deel gerund door Wanicare. Van fondsenwerving, dierenverzorging, onderzoeken tot aan het vrijwilligersprogramma. Cikananga is voorzien van een gedeelte waar de 350 dieren verblijven en een gedeelte waar een aantal slaapzalen voor vrijwilligers en medewerkers staan. Ook wij verbleven in één van deze onderkomens, waar wij niet de enige waren die hier ons onderkomen vonden. Laten we het erop houden dat het een gezellige beestenboel was. Een weekje back to basic, douchen uit een emmertje, een wc in de grond, geen wifi en een supermark op een half uur lopen. We raakten er gelukkig snel aan gewend en bovendien besef je weer even dat alles wat we thuis hebben niet zo vanzelfsprekend is. 

Roel en Willemijn hebben ons tijdens ons verblijf het park en alle dieren laten zien. Dit zijn bijvoorbeeld tientallen verschillende vogelsoorten, orang-oetans, Javaanse luipaarden, beren, krokodillen en nog veel meer. Een groot aantal dieren in het park zijn bedreigde diersoorten. Hier krijgen de dieren medische behandeling, dagelijkse zorg en worden ze indien mogelijk voorbereid op een vrijlating in hun eigen natuurlijke leefomgeving. Zo leren de baby orang-oetans hier klimmen en proberen ze zoveel mogelijk interactie met mensen te voorkomen. In een aantal gevallen is dit echter niet mogelijk als de dieren bijvoorbeeld te lang zijn gehouden als huisdier of als ze lichamelijke klachten hebben. In dit geval blijft Wanicare zorg dragen voor deze dieren. 

Wij waren erg benieuwd naar hoe en waarom deze dieren hier terecht zijn gekomen. Ze namen alle tijd om ons te vertellen hoe de dieren zijn gevonden. Elk dier had zijn eigen, vaak bedroevende verhaal. Er zijn twee grote oorzaken die verklaren waarom er zoveel bedreigde diersoorten worden opgevangen in het Cikananga rescue center.

Illegal handel in wilde dieren

Een groot deel van de beschermde diersoorten in het Cikananga wildlife center zijn hier terecht gekomen vanwege de illegale handel in wilde dieren. Vanuit de hele wereld is de vraag groot naar wilde en veelal beschermde dieren. Ze worden vaak gehouden als huisdier, gebruikt als toeristische attractie of in sommige gevallen als medicijn. Grote en machtige criminele organisaties zitten achter de handel in wilde dieren wat het ontzettend lastig maakt om er als kleine organisatie wat aan te doen. In het geval van primaten, worden de jongen meestal gestroopt omdat deze niet gevaarlijk zijn en makkelijk te verhandelen zijn. De moeder wordt in de meeste gevallen doodgeschoten en het jong wordt meegenomen en verkocht.

Na een rondje in het park, waarbij we deze prachtige beesten hebben gezien, is het onbegrijpelijk dat de illegale handel in wilde dieren zo groot is. Het idee dat deze dieren er hierdoor over een aantal jaren misschien niet meer zijn is frustrerend en eeuwig zonde. Gelukkig zijn er organisaties zoals Wanicare die regelmatig dieren onderscheppen uit de handen van deze handelaren. En met een beetje geluk en heel veel werk kunnen zij deze dieren weer voorbereiden op een vrijlating in hun eigen natuurlijke leefomgeving.

Ontbossing

Een andere oorzaak is de ontbossing. Het leefgebied van veel diersoorten is te klein geworden. Hierdoor sterven de dieren langzaam uit en gaan ze op zoek naar voedsel in dorpen. Een heel bijzonder voorbeeld hiervan is de Javaanse luipaard. Er leven er nog ongeveer 150 in het wild, wat wil zeggen dat de Javaanse luipaard ernstig met uitsterven wordt bedreigd. Momenteel verzorgt Wanicare zes Javaanse luipaarden. Een aantal van de luipaarden zijn hier terecht komen omdat ze uitgehongerd op zoek waren naar voedsel in dorpen. Dit wordt ook wel human animal conflict genoemd en komt steeds vaker voor. Momenteel is Wanicare bezig met het opzetten van een programma om de Javaanse luipaarden weer vrij te laten in de natuur.